Κυριακή 13 Μαρτίου 2011

Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΧΩΡΙΟ....

Το χωριό μας η Ανεμώτια όπου γεννήθηκαν, μεγάλωσαν και αγωνίστηκαν για μια αξιοπρεπή ζωή οι παππούδες και οι γονείς μας, το χωριό όπου μεγαλώσαμε οι νεώτεροι, με αγωνίες, αγώνες και ελπίδες για ένα καλύτερο αύριο, τα τελευταία χρόνια βιώνει συνθήκες πλήρους απαξίωσης και ισοπέδωσης των πάντων.
Η Ανεμώτια έχει φτάσει σε μελαγχολική κατάσταση και η αδιαφορία γίνεται ολοένα και πιο αντιληπτή. Πλέον ο ρεαλιστής στο χωριό χαρακτηρίζεται ως γραφικός, μηδενιστής και ακραίος, ενώ αυτός που προσπαθεί να αρθρώσει λόγο προοδευτικό, εμπαίζεται και απορρίπτεται συλλήβδην.
Με βεβαιότητα πια μπορούμε να μιλήσουμε για ένα χωριό που αδυνατεί ή χειρότερα αδιαφορεί να υπερασπιστεί τη ζωή και την εξέλιξη του. Αδυνατεί να υπάρχει.
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η διαχρονική «καθεστωτική νομενκλατούρα» δημιούργησε ένα κατεστημένο ιδιοτέλειας, συναλλαγής και ωφελιμισμού, παράγοντες που καθήλωσαν τη ζωή και την εξέλιξη της τοπικής κοινωνίας.
Στ` αλήθεια πιστεύει κανείς ότι για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στο χωριό δεν φταίνε και οι γνωστοί-άγνωστοι «βολεψάκηδες» που κάποτε άδραξαν την ευκαιρία προσχωρώντας σε σχηματισμούς εξασφαλίζοντας έτσι μια «θεσούλα» και τώρα το «παίζουν» υπεράνω, ότι δήθεν αγωνιούν και συμπάσχουν από κοντά ή μακριά για το «κατάντημα» του χωριού, αλλά από την άλλη χασκογελούν και ειρωνεύονται;
Ή δεν έχουν τις δικές τους ευθύνες και κάποιοι ειδήμονες νεόπλουτοι μικροαστοί που κάθε χρόνο την ίδια εποχή βγάζουν ανέξοδα κηρύγματα κάτω από τα πλατάνια, στις πλατείες του χωριού επαναλαμβάνοντας τις ίδιες θεωρίες και «ατάκες» εδώ και χρόνια οι οποίες όμως ξεθωριάζουν με την επιστροφή τους στην Αθήνα;
Δεν πρέπει να ξεχνάμε και τους «Πανηγυρτζήδες» που δεν καταδέχονται έστω να ακούσουν τα ουσιαστικά προβλήματα του χωριού και μένουν προσκολλημένοι στα «καταστατικά» τους…
Επίσης, είναι και οι «περιστασιακοί τυχοδιώκτες» που θυμούνται το χωριό μόνο κάθε τέσσερα χρόνια και καταφτάνουν σ’αυτό για να μετρήσουν τα «κουκιά» τους και μετά εξαφανίζονται σαν να μη συμβαίνει τίποτα...
Είναι τραγελαφικό λοιπόν να ξυπνάς τα βράδια στο χωριό υπό το θόρυβο του κάδου σκουπιδιών που «αλλάζει» γειτονιά επειδή κανείς δεν τον ανέχεται σε κοντινή απόσταση από το σπίτι του!
Είναι τραγικό η κεραία του αναμεταδότη της TV ν`αλλάζει συνεχώς προσανατολισμό ή ακόμα και να τίθεται εκτός λειτουργίας επειδή κάποιους δεν τους βολεύει!
Είναι υποκριτικό να διαμαρτύρονται κάποιοι για το κλείσιμο των δρόμων στα πανηγύρια του χωριού και οι ίδιοι να βγαίνουν για καφέ στο καφενείο με το αμάξι τους και να παρκάρουν στη μέση του δρόμου!
Είναι απαράδεκτο, στο νέο ξεκίνημα της ομάδας ποδοσφαίρου του χωριού, να αναζητούνται ντόποιοι τεχνίτες για να συντηρήσουν τους χώρους του γηπέδου (αποδυτήρια, λουτρά κλπ) και να μην προσφέρεται κανείς, όχι σαν εθελοντής, ουτέ καν επί πληρωμή!
Είναι απορίας άξιο ο κάθε κάτοικος του χωριού να διεκδικεί αγροτικό δρόμο και όταν αυτός φτάνει στην είσοδο του κτήματός του να εμποδίζει στη συνέχεια την επιμήκυνση του, με το σκεπτικό ότι θα του καταστρέψει την περιουσία λες και για να προσεγγίσει στον δικό του χώρο δεν πέρασε από κτήματα άλλων χωριανών!
Όλες αυτές οι πρακτικές και νοοτροπίες, αλλά και πολλές άλλες που θα μπορούσαμε να αναφέρουμε αποπροσανατόλισαν την πορεία του χωριού και το καθήλωσαν σε έναν ατέλειωτο πνευματικό ύπνο.
Είναι καιρός λοιπόν να εναντιωθούμε σ`αυτή την παρακμή και να ακολουθήσουμε ένα άλλο διαφορετικό μονοπάτι, μιαν άλλη πορεία.
Το δικό μας όραμα στοχεύει σε ένα δυναμικό άλμα του χωριού προς την αναγέννηση και την πρόοδο που θα εξασφαλίσει αξιοπρεπή ζωή για τον κάθε Ανεμωτίσιο στη Γενέθλια Γη.
Το όραμα μας μεταφράζεται σε διαρκείς και ανυπόκριτους αγώνες για τον τόπο μας, σε αγώνες για τα καθημερινά προβλήματα της τοπικής κοινωνίας, σε αγώνες για το περιβάλλον του μικρού μας τόπου και για τον πολιτισμό.
Είναι ένα όραμα που στηρίζεται στην εμπειρία των παλιών και στην δραστηριοποίηση των νέων ανθρώπων με εμπιστοσύνη στις δυνάμεις της τοπικής κοινωνίας.
Το όραμά μας δεν είναι διαπιστευμένο από το κατεστημένο του χωριού, το κατεστημένο της ιδιοτέλειας και της συναλλαγής που αποτέλεσε την ισχυρή τροχοπέδη στην ανάπτυξη του χωριού μας.
Είναι ένα όραμα χωρίς δεσμεύσεις, δίχως αναστολές, δίχως προσωπικές ιδιοτέλειες, δίχως εξαρτήσεις και δίχως «χορηγούς».
Δεν βρισκόμαστε σε κομματική επιστράτευση. Είμαστε όμως εθελοντικώς στρατευμένοι στον αγώνα για την αντιμετώπιση και την λύση τον προβλημάτων του χωριού μας, γι`αυτό και το όραμά μας είναι ειλικρινές, απλό και γνήσιο.

Ως Ενεργοί Δημότες επιδιώκουμε και διεκδικούμε για την Ανεμώτια:

• Την αντιμετώπιση των εγκληματικών ελλείψεων και παραλείψεων σε έργα υποδομής (οικιστικό, ρυμοτομικό, περιβαλλοντικό, οδοποιητικό, αποχετευτικό κλπ).
• Άμεση αντιμετώπιση και οριστική λύση σε προβλήματα που έχουν να κάνουν με την καθαριότητα του χωριού.
• Άμεση συντήρηση όλων των αγροτικών δρόμων και διάνοιξη νέων όπου απαιτείται.
• Ασφαλτόστρωση του δρόμου της Ποταμιάς με σεβασμό στο περιβάλλον.
• Ανάδειξη τουριστικών δυνατοτήτων του χωριού μας ώστε να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας. Η γειτνίαση του χωριού μας με ένα υπέροχο φυσικό περιβάλλον θεωρείται ως μέγα κοινωνικό και οικονομικό πλεονέκτημα του. Να μετατρέψουμε λοιπόν το χάρισμα της φυσικής προέκτασης του χωριού μας σε συγκριτικό πλεονέκτημα γι`αυτό.
• Φροντίδα για πολιτιστική δράση, ψυχαγωγία και μόρφωση των νέων ανθρώπων του χωριού μας. (βιβλιοθήκη, αίθουσα internet, hobby room, προβολή ταινιών, μαθήματα χορού, θεατρική ομάδα κλπ).
• Ειδικά σεμινάρια από Γεωπόνους-Κτηνίατρους πάνω σε θέματα αγροτικά και κτηνοτροφικά.
• Στήριξη ποδοσφαιρικής ομάδας του χωριού με υλικοτεχνικά μέσα.
• Στήριξη και φροντίδα των απόμαχων του μόχθου και της εργασίας.
• Στήριξη των τοπικών, μικρών επαγγελματικών επιχειρήσεων.
Στόχος μας είναι η ανιδιοτελής κοινωνική δράση που να υπηρετεί πρωτίστως τον παράγοντα άνθρωπο και τις ανάγκες του.
Ο αγώνας για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια συνεχίζεται μέχρι την τελική νίκη.

«Αξίζει φίλε να υπάρχεις για ένα όνειρο και ας είναι η φωτιά του να σε κάψει....»