Η ζωή περνά από μέσα μας, μας διαποτίζει με την ασκήμια της, μας ταπεινώνει με την ανημποριά μας ν’ αντιδράσουμε, να υπερασπιστούμε τον μαζικό μας εξευτελισμό.
Αν ξαναγινόμασταν είκοσι χρονών, θα ξεκινούσαμε από τις κορυφές των βουνών της Ανεμώτιας. “Αντάρτες”, “Ληστές”, “Πειρατές” ν’ ανοίξουμε τα μάτια εκείνων που δέχονται αδιαμαρτύρητα τη μοίρα τους, όσο και εκείνων που εθελοτυφλούν.
Όχι (!) Η επανάσταση μας δε θα στρεφόταν κατά του κατεστημένου και του συστήματος του, αλλά εναντίον εκείνων που το ανέχονται. Θα τσακίζαμε, θα σκοτώναμε την κακομοιριά, την υποταγή, την ταπεινοφροσύνη.
Η Γή έτσι κι αλλιώς δε χωρά άλλους ταπεινούς και καταφρονεμένους! Όπως και το Χωριό μας δε χωρά κι άλλα φερέφωνα "προκάτ επαναστάτες"...(!)
Ενεργοί Δημότες για την Αναγέννηση της Ανεμώτιας.
