Με σχετικά ευνοϊκές συνθήκες για τους αγρότες του χωριού μας, ξεκίνησε φέτος
το πατροπαράδοτο μάζεμα της ελιάς. Ημερομηνία ορόσημο, η μέρα των Ταξιαρχών (8
Νοεμβρίου), από την επόμενη ξεκινάει το μάζεμα και τα βουνά της Ανεμώτιας
ζωντανεύουν ξανά...!!!
Όλοι βρίσκονται στα χωράφια με τα απαραίτητα εργαλεία, δίχτυα (ελαιόπανα), «τέμπλες»
(μακριά ευλύγιστα ξύλα, συνήθως από καστανιά), καλάθια, τσουβάλια....Κι η
δουλειά ξεκινά νωρίς το πρωί. Με απεριόριστη υπομονή, το μυαλό και το σώμα σε
εγρήγορση, κάτω από τον ήλιο του Νοεμβρίου, μέσα στα κρύα του Δεκέμβρη και την
παγωνιά του Γενάρη.
Ο χρόνος και ο καιρός τα μόνα «αφεντικά» του αγρότη, πιέζουν για γρήγορο
μάζεμα. Ανεβαίνοντας ψηλά στην κορυφή της ελιάς με την «τέμπλα» στα χέρια,
θαρρείς πως γίνεσαι ένα με τα κλαδιά της που αγγίζουν τον ουρανό...
Ως τη δύση του ήλιου...τότε η εργασία σταματά για την επόμενη μέρα...με το
κορμί διαλυμένο, κάνεις τον απολογισμό του μόχθου σου...Και όταν οι μέρες περάσουν
και ολοκληρωθεί το μάζεμα, η συνέχεια είναι στο ελαιοτριβείο του χωριού μας για να «αλεστεί»
ο καρπός και να παραχθεί αγνό ελαιόλαδο.
Ο παππούς μας καψάλιζε ζυμωτό ψωμί στη σχάρα που έκαιγε η πυρήνα, το
βουτούσε στο ζεστό λάδι που έτρεχε στο «λαβάλ», του έβαζε λίγη ρίγανη και μας
τάϊζε...Ήταν η νοστιμότερη «Καπιράδα» του κόσμου....!!!!
Ενεργοί Δημότες για την Αναγέννηση της Ανεμώτιας
