Πέμπτη 31 Ιουλίου 2014

ΤΑ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΚΑ ΜΑΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ ΣΤΗΝ ΟΜΟΡΦΗ ΑΝΕΜΩΤΙΑ...

Τέλη Ιούλη και οι νύχτες στην Ανεμώτια δεν αντέχουν το ξημέρωμα...Τα φώτα σβηστά μα το παραμορφωμένο κερί αναμμένο πάνω στο παλιό ξύλινο τραπέζι της αυλής σε κάποια σημεία του οποίου αναβλύζει ακόμα το ρετσίνι του πεύκου για να μας θυμίζει την πορεία του στον χρόνο...Η μυρωδιά του μουσκεμένου ψιλόφυλλου βασιλικού αναδύεται στο χώρο τονώνοντας τις αισθήσεις μας κι εσύ νομίζεις ότι έχεις έμπνευση...!
Τι γράφτηκε υπό το φώς του κεριού σ’ αυτές τις σελίδες, ένας Θεός το ξέρει αλλά και ο αναγνώστης αυτού του κειμένου...
Το παιδικό βιβλίο με τις εικόνες άνοιξε και μας θύμισε πώς είναι να κάνει κανείς όνειρα...Τα φωταγωγημένα δρομάκια του χωριού, το μεταχειρισμένο ποδήλατο, τα σπασμένα γόνατα, το μοναδικό τζιν παντελόνι που το έκοψε η μάνα και έγινε καλοκαιρινό σορτς, τα τρύπια παπούτσια της ντροπής, το ανύπαρκτο χαρτζιλίκι των γονιών και η φυγή προς το άγνωστο...
Μυρωδιές και αισθήσεις, εικόνες και ήχοι ονοματίζουν τους «χαμένους» έρωτες...! Τότε που οι νύχτες συνομοτούσαν με τη σιωπή και το βερμούτ δρόσιζε τον ουρανίσκο.. Τότε που τα πάρτι πήγαιναν και έρχονταν..Τότε που φλερτάραμε χωρίς κανέναν ενδοιασμό..Τότε που βιώναμε τα μεγαλύτερα σερί αϋπνίας με «κόμπο» στο στομάχι...Τότε που μία ανεξήγητη φυσικότητα έκφρασης των συναισθημάτων σου, σε καθηστούσε ευάλωτο στους «ανταγωνιστές» αλλά εσύ προχωρούσες ακάθεκτος προς τον «στόχο» σου...με προδιαγεγραμμένο βέβαια το αποτέλεσμα που ωστόσο έκρυβε το σασπένς του..!!
Όμορφες εποχές με ειλικρίνεια, αυθορμητισμό και ανιδιοτέλεια... Ήρθε όμως ο καιρός και τα παιδιά πήραν τον δρόμο τους...Γι’ αυτές τις αναμνήσεις αλλά και για πολλές άλλες που δεν μπορούμε ποτέ να βάλουμε σε μία σειρά, τα καλοκαίρια μας εδώ στην  Ανεμώτια είναι πότε χαρούμενα και πότε μελαγχολικά...
Με την σκιά της φλόγας του κεριού να τρεμοπαίζει στον πέτρινο τείχο της αυλής και πλανεμένοι από τα μεθυστικά αρώματα της νύχτας μείναμε με την αγωνία ότι το φώς της ημέρας που ερχόταν θα υποπτευόταν τη φαντασία μας...

Υ.Γ. Ευχόμαστε καλό καλοκαίρι σε όλους τους Ανεμωτίσιους όπου και να βρίσκονται...

Ενεργοί Δημότες για την Αναγέννηση της Ανεμώτιας

Δευτέρα 28 Ιουλίου 2014

ΕΙΚΟΝΙΚΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΑΝΕΜΩΤΙΑ....

Κάποτε, ένα συννεφιασμένο πρωί και αφού είχες οργώσει και θερίσει σχεδόν όλη την περιφέρεια της Ανεμώτιας και τα χέρια σου είχαν γεμίσει χαρακιές από τις «χαμαλοδουλειές»...πείρες την μεγάλη απόφαση και έφυγες για την Αθήνα! Ίσως γιατί δεν είχες άλλες επιλογές, ίσως και να έφυγες για λάθος λόγους.
Όπως και να είχε άφησες το χωριουδάκι πίσω, που φαινομενικά δεν είχε τίποτα το συναρπαστικό να σου προσφέρει και όταν έφτασες στην πρωτεύουσα δούλεψες σκληρά, έκανες θυσίες και αγόρασες το πρώτο σου οικόπεδο!! Έχτισες το τριώροφο και έφυγες από την γκαρσονιέρα...Σε λίγο καιρό άλλαξες την προφοράς σου και παντρεύτηκες. Έκανες παιδιά, τα μεγάλωσες, τα σπούδασες, τα έβαλες στο δημόσιο...
Οι καιροί όμως περνούσαν και ο στόχος δεν άλλαζε!! Άντε και δεύτερο-τρίτο οικόπεδο, άντε και εξοχικό, άντε και καλύτερο αμάξι...Και στο χωριό έκανες χρόνια να «πατήσεις». Και όταν ερχόσουν...όλα σου μύριζαν και σε ενοχλούσαν!! Είχες περάσει βλέπεις στην «Αστική Τάξη»...Τα παιδιά σου έγιναν καριερίστες και σήκωσαν τους «γιακάδες» ενώ η σύζυγος σου, με τα χίλια ζόρια συνόδευε την οικογένεια για 20 ημέρες το καλοκαίρι στο χωριό.
Τώρα όμως, που η κοινωνικο-οικονομική κρίση επανακαθορίζει τις ζωές όλων μας και μειώνει την αξία της ύλης, συχνά-πυκνά αναρωτιέσαι εάν η ουσία της προσπάθειάς σου χάθηκε στην πορεία...Το αίσθημα της αγωνίας σε ιδρώνει και σου προκαλεί ίλιγγο!! Είσαι έτοιμος να τα βροντήξεις όλα...Κουράστηκες πια και θες ήρεμες σκέψεις...Θες να συμφιλιωθείς με το χρόνο και το πέρασμά του...
Τώρα επέστρεψες στη γενέτειρά σου...την Ανεμώτια! Εκεί απ’ όπου ξεκίνησαν όλα...Εκεί όπου οι ώρες και τα λεπτά ζουν μια άλλη αιωνιότητα. Εκεί όπου τα λάθη τα σκεπάζουν οι αναμνήσεις...και η ζωή συνεχίζεται...

Υ.Γ. Εικονική περιγραφή της πραγματικότητας...

Ενεργοί Δημότες για την Αναγέννηση της Ανεμώτιας   

Πέμπτη 24 Ιουλίου 2014

ΣΚΕΨΕΙΣ ΥΠΟ ΤΟΝ ΕΝΑΣΤΡΟ ΑΝΕΜΩΤΙΣΙΟ ΟΥΡΑΝΟ...

Μετά από αρκετές ημέρες ενσυνείδητης αποχής και περισυλλογής...επιστρέφουμε στις αναρτήσεις μας.
Καθώς οι μέρες του Ιουλίου εξαντλούνται σιγά-σιγά και το χωριό μας αρχίζει να γεμίζει από Αθηναίους παραθεριστές η λογική χάνεται...ανάμεσα σε «οφίτσια» και στο νέο πέτρινο παγκάκι του Δημοτικού Σχολείου...!!! Σωστό ή λάθος λίγη σημασία έχει..!! «Μπερδεμένα» μυαλά με νοθευμένη κριτική ικανότητα, βασισμένα στα πιστεύω τους δομούν τις δικές τους μίζερες πραγματικότητες...
Ραντεβού λοιπόν και αυτό το καλοκαίρι στο χωριό, για να μοιραστούμε τις ζωές μας με δύο-τρεις κουβέντες και να κάνει ο καθένας το «κομμάτι» του...Κυνηγημένοι από τα φαντάσματα των πραγματικών μας θέλω, θα χαμογελάμε αμήχανα στις αμοιβαίες χειραψίες και αιώνιοι ακόλουθοι των εμμονών μας θα απολαμβάνουμε το ποτό μας υπό τους απαλούς JAZZ ήχους.
Κάπως έτσι λοιπόν, οι σκέψεις μας παρασύρουν σε μία πραγματικότητα που δε θέλουμε να πιστέψουμε ενώ οι ισορροπίες μας παλινδρομούν υπό τον έναστρο Ανεμωτίσιο ουρανό...

Ενεργοί Δημότες για την Αναγέννηση της Ανεμώτιας