Σάββατο 11 Ιουνίου 2016

Η ΜΥΡΩΔΙΑ ΤΗΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗΣ ΑΝΕΜΩΤΙΑΣ...

Το  μεσοδιάστημα από το Πάσχα μέχρι και σήμερα ήταν για εμάς γεμάτο από «ευχάριστη καθημερινή κούραση» λόγω των αγροτικών εργασιών που επιτελούσαμε στον κάμπο της Ανεμώτιας..! Δεύτερο όργωμα στο αμπέλι, θιάφισμα, βλαστολόγημα των κλημάτων, φύτεμα περιβολιού (μπαχτσαδέλι) αφού προετοιμάσαμε το έδαφος και πολλά άλλα που μας έφεραν λίγο πίσω στην επικοινωνία μαζί σας.
Σήμερα όμως, με το πρώτο φως της Αυγής το «πάθος» μας επανήλθε.!! Όποιος γνωρίζει τη μυρωδιά και τη γεύση της πρωινής δροσιάς που αναδύεται στην Ανεμώτια μπορεί να αντιληφθεί τι ήταν αυτό που δάμασε τις αγωνίες μας και αφαίρεσε την πίκρα από το στόμα...
Κάποιοι σοφοί γέροντες εδώ στο χωριό, οι οποίοι στα νιάτα τους ήταν πραγματικά οι «όμορφοι αλήτες» της παρέας και φέρουν στην πλάτη τους ένα τρίριγο τσουβάλι από αναμνήσεις, λένε ότι η Ανεμώτια έχει τη μυρωδιά του «αδάμαστου» ανέμου και τη γεύση του γλυκού κόκκινου κρασιού..!!
Το φετινό καλοκαίρι στην Ανεμώτια θα είναι αλλιώτικο από τα άλλα...Είμαστε στη διαδικασία να εντοπίσουμε κάποια τελευταία συστατικά που θα το κάνουν μοναδικό!! Αλλά θα έρθουν και αυτά στην ώρα τους...
Ήδη αρκετοί φίλοι μας από την Αθήνα, με «ταχυπαλμία» στρίβουν στον «Χάρακα» για να εισέλθουν στο χωριό, ενώ άλλοι ονοιρεύονται πότε θα μπούν στο πλοίο της γραμμής!!!
Μπορεί να έφυγες γιατί αναζητούσες τη «Ζωή» σου, μα μόλις επιστρέφεις βιάζεσαι να φτάσεις στην παλιά σου γειτονιά, να συναντήσεις τις «άψυχες» κοκκινωπές γωνιόπετρες, να τοποθετήσεις πάνω τους το μάγουλό σου για να νιώσεις τη δροσιά τους και να ακούσεις βαθιά μέσα τους τον ήχο του καλεμιού καθώς ο Κυρ Δημητρός τις φιλοτεχνεί στο λατομείο στα Μπόλια.
Νωρίς το πρωί απολαμβάνεις Ελληνικό καφεδάκι στην αυλή του σπιτιού ξεφυλλίζοντας ένα λογοτεχνικό βιβλίο και τα τζιτζίκια αρχίζουν να τραγουδούν με διπλάσιο πάθος γιατί διαβάζουν τη σκέψη σου...Έπειτα, περιδιαβαίνεις τα σοκάκια του χωριού, το καθένα από τα οποία φέρει και μία μνήμη καλοκαιριού που επανέρχεται και σου δίνει χαρά ή σε μελαγχολεί.
Αργά το βράδυ δροσίζεσαι με επαναλαμβανόμενα κοκτέιλ κάτω από τον «Πλάτανο» και συζητάς με φίλους σε ιδεολογικό – πολιτικό επίπεδο πολύ ανεβασμένο, καθώς σε ιντριγκάρει η επαναστατική μουσική...
Η νύχτα είναι όμορφη στην Ανεμώτια και νιώθεις ελεύθερος κάτω από έναν διαφορετικό έναστρο ουρανό που γαληνεύει την ψυχή σου και σε ταξιδεύει..Μπορεί να βοηθάει η μυρωδιά του ψιλόφυλλου βασιλικού, μπορεί και η φλόγα του κεριού που καίει μέσα στο παλιό καπνοφάναρο που κρέμεται στον τοίχο της αυλής...Ότι και να’ ναι μας κάνει να ονειρευόμαστε και πάλι...

Ενεργοί Δημότες Ανεμώτιας