Κυριακή 28 Ιουνίου 2015

ΑΡΘΡΟ ΠΑΡΕΜΒΑΣH...«ΛΕΜΕ ΟΧΙ».!!!

Φίλε οι στιγμές που ζούμε είναι ιδιαίτερα κρίσιμες. Φαίνεται ξεκάθαρα πως ο στόχος των τοκογλύφων δανειστών είναι ο εξευτελισμός της Αριστερής Ελληνικής Κυβέρνησης και η ταπείνωση των Ελλήνων, οι οποίοι πριν 5 μήνες όρθωσαν ανάστημα ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ και Πρωθυπουργό τον Αριστερό πολιτικό Αλέξη Τσίπρα.
Όμως και τα «πολιτικά πτώματα» των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΠΟΤΑΜΙ, που προσφάτως συνωστίζονταν σαν τα «κοράκια» στις Βρυξέλλες, δήθεν για βοήθεια- εκείνοι που έλεγαν «ναι σε όλα» βουτηγμένοι μέχρι το λαιμό στη διαφθορά στηρίζουν τα συμφέροντα των δανειστών και περιμένουν στη γωνία ονειρευόμενοι οικουμενικές κυβερνήσεις!
Παράλληλα, οι ντόπιοι απατεώνες της διαπλοκής με τα κανάλια τους ποντάρουν στο κλίμα πανικού και στην τρομοκράτηση των ανθρώπων για να χτυπήσουν τη νέα Ελληνική κυβέρνηση, η οποία επέλεξε να συγκρουστεί μαζί τους (αδειές καναλιών-φόρος διαφημίσεων-θαλασσοδάνεια κλπ) θέλοντας να την μετατρέψουν σε μία «αριστερή παρένθεση»
Όμως, για πρώτη φορά ένας Έλληνας 40αρης Αριστερός Πρωθυπουργός σέβεται τον Κυρίαρχο Ελληνικό Λαό και στέκεται υπερήφανα απέναντι στους εκβιαστές τοκογλύφους και στους εγχώριους βοηθούς τους. Ο Αλέξης Τσίπρας και τα υπόλοιπα μέλη της κυβέρνησης του, τιμώντας τη ψήφο που έλαβαν είχαν το σθένος να απορρίψουν το εξευτελιστικό Σχέδιο των «θεσμών».
Το σχέδιο που προτείνεται έχει στόχο να επιτείνει την ανθρωπιστική κρίση, να διαλύσει τους υγιείς παραγωγικούς τομείς της Ελληνικής οικονομίας όπως είναι ο τουρισμός και η φαρμακοβιομηχανία εκτινάσοντας την ανεργία στο 40%, να ερημώσει να Ελληνικά νησιά, να ισοπεδώσει αγρότες και μικρο-συνταξιούχους, να ξεπουλήσει την περιουσία τού κόσμου, να αφοπλήσει τις Ένοπλες Δυνάμεις, να καταργήσει τα εναπομείναντα δημοκρατικά δικαιώματα των πολιτών, να υποτάξει τους Έλληνες και να απωλέσει η Πατρίδα μας την Εθνική της κυριαρχία.
Για όλα τα παραπάνω, καταπονημένε φίλε την άλλη Κυριακή γράφεις για άλλη μια φορά Ιστορία!! Ορθώνουμε το ανάστημα μας και συμμετέχουμε στο Δημοψήφισμα!!!
Κλείσε τ’ αυτιά σου στα κανάλια των «γερμανοτσολιάδων»! Μή φοβηθείς, μή λυγίσεις! Μείνε πιστός στην καθαρή σου συνείδηση! Κάνε τα παιδιά και τα εγγόνια σου περήφανα!!!
Το μήνυμα είναι ένα: Κάτω τα χέρια από την Πατρίδα μας και τους Έλληνες!!!
ΌΧΙ στην ταπείνωση και υποδούλωσή μας!
ΌΧΙ στους εκβιαστές και οικονομικούς δολοφόνους!
ΌΧΙ σ’ αυτούς που χαρακτηρίζουν το Δημοψήφισμα «Πραξικόπημα»!
ΌΧΙ στους εγχώριους «υπηρέτες» των δανειστών!
Το Δημοψήφισμα στις 5 Ιουλίου 2015 αποτελεί όπως και οι εκλογές μέγιστο δημοκρατικό μας δικάιωμα και οφείλουμε να βροντοφωνάξουμε ένα πέρίφανο ΟΧΙ!!!!
Υ.Γ. Η Ανεμώτια Δε Ζει Γονατιστή!!!

Ενεργοί Δημότες για την Αναγέννηση της Ανεμώτιας



Τετάρτη 24 Ιουνίου 2015

ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΣΥΝΑΝΤΙΟΜΑΣΤΕ ΣΤΗΝ ΑΝΕΜΩΤΙΑ....

Είναι κάποιες στιγμές που ερωτευόμαστε τις λέξεις και προσπαθούμε με αγωνία να «κρύψουμε» τις αμήχανες σκέψεις μας πίσω από αυτές. Κάπως έτσι νιώθουμε και σήμερα καθώς σκοτεινιάζει στην Ανεμώτια... Κατάκοποι από τις αγροτικές εργασίες -λόγω του εθισμού μας στην κούραση- «κόβουμε» βόλτες στην αυλή του σπιτιού αναζητώντας τρόπους λύτρωσης και διαδρόμους διαφυγής.
Πέρασε ο καιρός και ένα ακόμη παράξενο καλοκαίρι βρίσκεται μπροστά μας. Σε λίγες μέρες θα αρχίσουν τα καλοσωρίσματα στο χωριό και εμείς θα «χανόμαστε» σε συζητήσεις κάτω από τον πλάτανο...
Στην Ανεμώτια, το καλοκαίρι προσφέρει στιγμές και συναισθήματα που πολλοί θα ήθελαν να ζήσουν! Μεθυσμένα φώτα, ατέλειωτες μουσικές και αρώματα που θα αναβλύζουν απ’ το λαιμό ερωτεύσιμων γυναικών. Ένα «παιχνίδι» ζαλισμένων χαμόγελων κάτω από την αυγουστιάτικη πανσέληνο...
Κάποτε, τα καλοκαίρια στο χωριό απορούσαμε με τις γυναίκες που απολάμβαναν την ύπαρξη τους περιτριγυρισμένες από «σηκωμένους γιακάδες»! Σήμερα, κάτι τέτοιο δεν μας συγκινεί..απλά αφήνουμε τα πράγματα να κυλούν από μόνα τους γύρω μας ώσπου να φέρουν σε συμφωνία ψυχή και σώμα.
Κάποιοι και φέτος θα κρύβουν τα πάθη τους στη ζάλη, ενώ κάποιοι άλλοι με «ρεαλισμό» θα τ’ απαρνούνται ολοκληρωτικά...Εμείς όπως πάντα, θα σεβόμαστε τις «στιγμές αμηχανίας» του καθενός.
Τα βράδια και αφού θα έχουμε ολοκληρώσει τη βόλτα της ζωής μας στις «αγορές και στα παζάρια» του χωριού, θα «αράζουμε χύμα» στην αυλή του σπιτιού για να υποδεχτούμε το πρώτο φως της επόμενης μέρας ακουμπισμένοι στο ξύλινο μπράτσο του καναπέ απολαμβάνοντας δροσιστικά κοκτέιλ καρπουζιού και ακούγωντας στο τρανζιστοράκι ΕΡΑ Αιγαίου...
Η μυρωδιά του ψιλόφυλλου βασιλικού θα μας παίρνει το μυαλό, καθώς με αναπνοή διακεκομμένη και μια γλυκιά μελαγχολία θα προσμένουμε το απέραντο γαλάζιο της καινούριας μέρας.
Αυτό το καλοκαίρι λοιπόν συναντιόμαστε στην Ανεμώτια. Δίνουμε ραντεβού με την κοινωνικότητα, τον έρωτα και την απλότητα ό,τι ποθεί ο καθένας και όποιο έρθει πρώτο...
Υ.Γ. Η καλοκαιρινή Ανεμώτια εγγυάται ένα όνειρο λίγων ημερών, αξέχαστων στιγμών και ατέλειωτων ταξιδιών...

Ενεργοί Δημότες για την Αναγέννηση της Ανεμώτιας


  

Δευτέρα 1 Ιουνίου 2015

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΖΕΠΗ...

Τις τελευταίες ημέρες και λίγο πριν γίνουμε ονειρευτές ενός ακόμη καλοκαιριού στην Ανεμώτια, δεν μπορούμε να επιβληθούμε στην αιωρούμενη θλίψη που προκαλείται γύρω μας από ορισμένες εμμονικές συμπεριφορές.
Κουράγιο παίρνουμε μόνο από τις λέξεις που αρχικά καταγράφουμε σε λευκό χαρτί ενώ στη συνέχεια τις προωθούμε στην ηλεκτρονική μας σελίδα. Μαζεύουμε μία-μία τις λέξεις που έρχονται με ανεξέλεγκτη ροή στη σκέψη μας και στη συνέχεια αποτυπώνουμε εικόνες. Ευτυχώς πάντα κάποιες θύμησες παίρνουν την πρωτοβουλία και βγαίνουν μπροστά...
Έφτασε Παρασκευή και ο δρόμος μας έβγαλε στην πλατεία του «Καζέπη». Εδώ βέβαια δεν έχει «πλάτανο»...έχει όμως ακακία! Είναι μία πλατεία που γνωρίζουμε από παλιά και δεν μοιάζει με τις υπόλοιπες του χωριού.
Στέκεσαι μπροστά στο ισόγειο της αποθήκης του Συνεταιρισμού και εκεί δίπλα από τα πράσινα βαρέλια με λάδι και τα ξύλινα καφάσια με σταφύλια βλέπεις τον «ταλαίπωρο» Καζέπη, εξόριστο της φτώχειας και της μιζέριας, να φορτώνει την πολυμελή οικογένειά του με τα λιγοστά τους μπαγάζια στο κάρο και να ξεκινάει το δεύτερο ταξίδι της ζωής του για τη Θεσσαλονίκη, αφού το πρώτο από την Μ. Ασία στην Ανεμώτια το 1922 ολοκληρώθηκε..Οι ρόδες του κάρου δεν έλεγαν να ξεκολλήσουν από τη λασπουριά και κάποιοι νεαροί σπεύδουν να βοηθήσουν σπρώχνοντας μέχρι τον Χάρακα.
Στέκεσαι  μπροστά στο παλιό «τσαγκαράδικο» και μέσα στην απόλυτη ησυχία ακούς κάπου βαθιά, τον ήχο του σφυριού του Κυρ-Ηλία να κοπανάει τις ταλαιπωρημένες σόλες παπουτσιών και πάντα με χαρά και ευδιαθεσία να μοιράζεται εμπειρίες ζωής με τον παρευρισκόμενο καθήμενο νεαρό επισκέπτη.
Η πλατεία του «Καζέπη» ήταν το σημείο της βραδινής μας συνάντησης. Με τις παιδικές γροθιές να υψώνονται ψηλά για να εκτοξεύσουν κονσερβοκούτια σημαδεύοντας την απότομη κατηφόρα προς τη «Βρυσάρα», ενώ τα υπόλοιπα παιδιά να χάνονται στα γύρω στενά «ξεχασμένα» και «αδιάβαστα» για την επόμενη μέρα....
Η αναπνοή μας «πνίγεται» και τα μάτια μας κοκκινίζουν μπροστά σ’ αυτές τις «άγριες σκέψεις»...Μας τρομάζει η ιδέα του να μην ξανασυναντηθούμε με τον εαυτό μας σ’ αυτήν εδώ την πλατεία.
Γι΄αυτό και εμείς θα συνεχίσουμε να σκάβουμε κάθε μέρα βαθιά στα έγκατα της λήθης και να ξεθάβουμε τις αφηγήσεις μας. Ίσως, αυτή να είναι η «θεραπεία» που ο γιατρός μας έδωσε για να ακυρώσει προσωρινά την φυσική εξέλιξη των πραγμάτων...
Υ.Γ. Κάντε μας τη χάρη και χαμογελάτε γιατί μπορεί να μην υπάρχουμε μέσα στο αύριο...
Ενεργοί Δημότες για την Αναγέννηση της Ανεμώτιας