Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2014

ΕΥΧΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΝΕΡΓΟΥΣ ΔΗΜΟΤΕΣ...

Αγαπητοί συγχωριανοί και φίλοι μας,
Σας ευχόμαστε από καρδιάς
Καλή Χρονιά!!! Χρόνια Πολλά με Υγεία!!!
Είθε ο νέος χρόνος να μας φέρει:
Λιγότερο πόνο σε αυτούς που πονούν,
λιγότερη στέρηση σε όσους στερούνται,
λιγότερο μίσος, λιγότερο πόλεμο, λιγότερο θάνατο,
λιγότερη καταπίεση, λιγότερο φόβο,
λιγότερη εκμετάλλευση και λιγότερη δυστυχία!

Ίσως τα λιγότερα είναι περισσότερα…

Ενεργοί Δημότες για την Αναγέννηση της Ανεμώτιας


Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2014

ΑΣ ΚΛΕΙΣΟΥΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΜΕ ΕΝΑ ΖΕΣΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ...

Γράφει ο «Ιδεολόγος» των Ενεργών Δημοτών...
Μέρες Χριστουγέννων στην Ανεμώτια και υπό τον ήχο της βροχής, τη φλόγα του κεριού να «ντρέπεται» και τις σκιές μας να χορεύουν τον χορό του έρωτα προσπαθούμε τα ατάκτως ειρημένα του μυαλού μας να τα περιμαζέψουμε σε μία μεριά...
Όλα έρχονται και φεύγουν χωρίς να μας πουν το γιατί, χωρίς να μας προειδοποιήσουν. Λίγο πριν παραδοθούμε στις ορέξεις της «Ματαιότητας», λίγο πριν πάψουμε ν’ αναγνωρίζουμε τα σοκάκια του χωριού που περπατάμε, λίγο πριν βαριά άρρωστοι ακούσουμε τα αποτελέσματα της διάγνωσης, με την υπολειπόμενη δύναμη που διαθέτουμε φτιάξαμε μία «ηλεκτρονική γωνιά» όπου μπορούμε να εκφραζόμαστε ελεύθερα. Μία γωνιά που να καταθέτουμε τα όνειρα μας, τις ιδέες και τις σκέψεις μας. Μία γωνιά που ο καθένας θα μπορεί να ξεδιψάσει τις ανησυχίες του και να ημερεύσει ο νους του...
Ήμασταν παιδιά, μετά ερωτευμένοι έφηβοι, τώρα μεγαλώσαμε και αναζητούμε μικρά πραγματάκια που να μας κάνουν χαρούμενους. Αναζητάμε αγνά χαμόγελα, σπάνια χαμόγελα. Άγνωστου λόγου χαμόγελα που μαγνητίζουν τα βλέμματα πάνω τους. Χαμόγελα που δεν περιμένουν να πάρουν, παρά μόνο να δώσουν.
Μέσα από ανθρώπινα δημιουργήματα, μέσα από ονειροπολήσεις και σχεδιασμούς, αναζητούμε αιτίες που να μας επιτρέπουν να συνεχίσουμε να σκεφτόμαστε! Τα χρόνια πέρασαν και το όνομα μας έγινε «μύθος»...Συλλέξαμε εμπειρίες, βελτιωθήκαμε, ωριμάσαμε και μάθαμε να λειτουργούμε διαφορετικά.
Και όλα αυτά επειδή κάποιοι έχτισαν μία σκάλα που οδηγεί σε μία διαφορετική πραγματικότητα. Θα θέλαμε να πούμε πολλά, αλλά μάλλον δεν χρειάζεται! Σιγά-σιγά αρχίζει να αχνοφαίνεται ένα απειροελάχιστο φως στο παράθυρο της κουζίνας που βλέπει προς τον παχνισμένο κάμπο. Σε λίγο θα απολαμβάνουμε το καφεδάκι μας στο καινούριο καφενείο του χωριού με όμορφη παρέα...
Μην μπερδεύεστε σε αποκωδικοποιήσεις και ερμηνείες παρά μόνο ζήστε! Κανείς δεν έχει «συμβόλαιο διαρκείας»...Πέστε κάτω...ξανασηκωθείτε...ζήστε!! Έτσι νοιώθεις ΖΩΗ!!! Ας κλείσουμε αυτόν τον χρόνο με ένα ζεστό χαμόγελο...

Ενεργοί Δημότες για την Αναγέννηση της Ανεμώτιας

Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2014

ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΓΚΗ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ....

Anemotia Lesvou-Takis Iordanis
"Η ΑΝΕΜΩΤΙΑ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ....."
Μπείτε και διαβάστε το άρθρο στο blog μας...
http://anemotia1.blogspot.com/
ΕΝΕΡΓΟΙ ΔΗΜΟΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΕΜΩΤΙΑΣ
Takis Iordanis Καλοί μου φίλοι "Ενεργοί Δημότες για την Αναγέννηση της Ανεμώτιας" κατά πρώτο ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ & ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΤΟ 2015 . Κατά δεύτερο σας ευχαριστώ που με κάνετε κοινωνό των εκάστοτε προβληματισμών σας. Χαίρομαι όταν βλέπω ότι υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που σκέπτονται, προβληματίζονται και τολμούν τις διαπιστώσεις τους να τις καταθέτουν στο χαρτί (το ηλεκτρονικό...) και μάλιστα στα χωριά μας όπου οι κρατούντες τα κατήντησαν ατέλειωτα γηροκομεία και ανθρώπινους ... ερειπιώνες . Βλέπω ότι η ανάλυση που κάνετε στο κείμενό σας, συγκροτημένη και περιεκτική δίδετε πλήρη απεικόνιση της κατάστασης που στην εποχή της νέας κατοχής (οικονομικής) βρίσκεται η χώρα και ο ¨Ελληνας. ¨Ομως ενώ στις διαπιστώσεις σας είσαστε καλοί εκεί που τα ... μπερδεύετε είναι στο δια ταύτα. Ένα "δια ταύτα" που θα μπορούσε να αντιστοιχίζετε σε μία παρότρυνση << πάμε να καταλάβουμε την Βαστίλη ή τα θερινά Ανάκτορα>> Άραγε οι καιροί επιτρέπουν κάτι τέτοιο!!! ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ σ΄ όλους σας!!!

Anemotia Lesvou Καλημέρα σας Κύριε Τάκη! Καλά Χριστούγεννα!!! Με Υγεία!!! Πάντα μας αρέσει ο διάλογος μαζί σας! Χαιρόμαστε να "επικοινωνούμε" τους προβληματισμούς μας με καλοπροαίρετους και όμορφους Ανθρώπους όπως εσείς! Παρακολουθούμε "σχολαστικά" όλες τις παρεμβάσεις σας... Πιστεύουμε ότι ο αρμονικός συνδυασμός της εμπειρίας και της σοφίας των μεγαλύτερων με τη δύναμη, το πάθος, τη γνώση και τον αυθορμητισμό των νεότερων θα αποτελέσει τον πυλώνα γι' αυτό που Έρχεται....!!! Εμείς οι νεότεροι που τώρα βγαίνουμε στη "βιοπάλη", θέλουμε να δημιουργήσουμε, να κάνουμε οικογένειες, να προσφέρουμε στην κοινωνία...έχουμε ανάγκη την "Ελπίδα" που εσείς και οι γονείς μας βιώσατε περίπου τρεις δεκαετίες πριν όταν και πάλι επιζητούσατε την "Αλλαγή"...Αφήστε μας να Ονειρευτούμε!! Βοηθήστε μας ν΄ αλλάξουμε την σημερινή άθλια κατάσταση...Χρόνια Πολλά και Καλά!!! Ενεργοί Δημότες για την Αναγέννηση της Ανεμώτιας

Takis Iordanis Ναι¨"παιδί" μου ( επίτρεψέ μου να σε λέω έτσι, αφού ο διάλογος μας πήρε αυτή τη μορφή, συζήτησης πατέρα προς γιό) έχεις απόλυτο δίκιο γράφοντάς μου <<....έχουμε ανάγκη την "Ελπίδα" >> , Αλίμονο η γενιά μου κατάστρεψε εκ της αλαζονείας της, της αμετροέπειας της και την έλλειψη σοφίας τη δική σας γενιά, τη γενιά των εγγονών μας και πολύ φοβούμαι και των δισέγγονών μας. !!! Μη φθάσουμε στο σημείο να σας αποστερήσουμε και την ΕΛΠΪΔΑ. Την γεννουσιουργό αυτή δύναμη του κάθε ανθρώπου.. Φυσικά και να ελπίζετε και να προσπαθείτε. Μόνο η πολύ προσπάθεια, ο πολύ κόπος, ιδρώτας και ατυχώς και δάκρυ μπορεί να δώσει διέξοδο στα αδιέξοδα που εμείς δυστυχώς σας καταλείπουμε. Αυτό το <<Αφήστε μας να Ονειρευτούμε>> δεν είναι απλό σχήμα λόγου . Είναι και το απόλυτο δικαίωμά σας. Τα όνειρα βέβαια πρέπει πάντα στο μέτρο του δυνατού . Το "μηδέν άγαν” των αρχαίων να είναι πάντα στην περίπτωση μας αληθές. Προς Θεού, πάντως, ας μη νομιστεί ότι σας περικόπτω. ΄Θα ήμουν τουλάχιστο ανακόλουθος προς τα εκ μέρους μου πρεσβεόμενα αλλά και στοχευόμενα και εν τέλει πραττόμενα!! Κλείνοντας από καρδιάς εύχομαι ΚΑΘΕ ΚΑΛΟ ΜΕ ΥΓΕΙΑ.
 Υ.Γ. Για τα καλά σου λόγια και την εκ μέρους σου εκτίμηση προς το πρόσωπό μου θερμά σ' ευχαριστώ.


Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2014

ΕΥΧΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΝΕΡΓΟΥΣ ΔΗΜΟΤΕΣ...

Αγαπητοί συγχωριανοί και φίλοι μας,
Σας ευχόμαστε από καρδιάς Καλά Χριστούγεννα με Υγεία!!!
Χρόνια πολλά και καλά!!!
Να περάσετε αυτές τις Άγιες ημέρες με τις οικογένειές σας και τους ανθρώπους που σας κάνουν να χαμογελάτε...

Ενεργοί Δημότες για την Αναγέννηση της Ανεμώτιας


Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2014

Η ΑΝΕΜΩΤΙΑ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ..

Η αφορμή για το παρόν άρθρο μας δόθηκε από συζήτηση συγχωριανών μας στα καφενεία του χωριού η οποία εν συντομία περιγράφεται ως εξής:
- Άντε να πάμε σε εκλογές να ξεκουμπιστούν αυτοί εδώ!! Μας έχουν διαλύσει οικονομικά και ψυχολογικά!!
- Και ποιοί να έρθουν? Ο Τσίπρας και οι Λαφαζάνηδες? Τους εμπιστεύεσαι? Πουθενά στον κόσμο δεν κυβερνά η αριστερά!
- Δεν ξέρω πόσο εμπιστεύομαι τον Τσίπρα..αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν εμπιστεύομαι πια αυτούς που μας κυβερνούσαν τόσα χρόνια και μας κατάντησαν στο σημείο να παραμιλάμε τα βράδια!! Ο γιος μου στην Αθήνα είναι άνεργος! Εγώ παίρνω σύνταξη 400 ευρώ και το χαράτσι είναι 280!!
- Εγώ ξέρω να πω ότι άμα βγει η αριστερά θα ψειριάσουμε...
- Εγώ ξέρω να πω ότι μας αντιμετωπίζουν σαν «ζώα» και μας κάνουν ό,τι γουστάρουν! Τέλος!! Ως εδώ!!!
Αγαπητοί φίλοι, εν όψει των ψηφοφοριών για ΠτΔ βιώνουμε για άλλη μία φορά απερίγραπτες καταστάσεις! Οι συγκυβερνώντες τις τελευταίες ημέρες ταυτίζουν με τρόπο ανήθικο και προσβλητικό για τη νοημοσύνη μας το θύμα με το θύτη, ενώ επενδύουν για πολλοστή φορά στο ΦΟΒΟ!! Το παρόν σάπιο πολιτικό σύστημα προσπαθεί με κάθε τρόπο να διασωθεί! Οι συγκυβερνώντες επενδύουν στο φόβο, στην απάθεια και στον ατομικισμό...προκειμένου να διατηρήσουν την ΕΞΟΥΣΙΑ...
Αφού διέλυσαν τον κοινωνικό ιστό της χώρας.
Αφού εξαθλίωσαν και περιθωριοποίησαν τα μεσαία και φτωχά κοινωνικά στρώματα.
Αφού εκτόξευσαν την ανεργία.
Αφού τσαλάκωσαν κάθε ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Αφού οδήγησαν χιλιάδες νέους και νέες στη μετανάστευση.
Αφού κατέστρεψαν και την ελάχιστη εναπομείνασα παραγωγική βάση της χώρας.
Αφού διέλυσαν υγεία και παιδεία.
Αφού ξεπούλησαν σε ημετέρους τα πιο κερδοφόρα φιλέτα.
Αφού μετέτρεψαν τη χώρα σε αποκία χρέους.
Αφού λοιδόρησαν τους αγώνες του λαού.
Αφού κουρέλιασαν σύνταγμα και νόμους...
Έρχονται τώρα, σε κρίση πανικού και με ένα απύθμενο πολιτικό θράσος να ζητούν τη συνέχιση αυτής της πολιτικής! Κάνουν την τελευταία απέλπιδα προσπάθεια προκειμένου να παραμείνουν γαντζωμένοι στις εξουσίες τους. Όμως το «ταξίδι» τους τελειώνει εδώ! Και μαζί τους τελειώνει και μία από τις πιο μαύρες πολιτικές περιόδους της πατρίδας.
Καλούμε λοιπόν, τους μικρομεσαίους κτηνοτρόφους, τους εργάτες, τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους συνταξιούχους και κυρίως τη νεολαία της Ανεμώτιας να συμβάλλουν με όλες τους τις δυνάμεις στην ανατροπή αυτής της κατάστασης!
Το δίλημμα για όλους μας έχει τεθεί ήδη! Είτε θα μας οδηγήσουν στη διαρκή εξαθλίωση, είτε θα απαντήσουμε με ένα ταξικά ανασυγκροτημένο λαϊκό κίνημα που θα ανατρέψει τις βάρβαρες πολιτικές!
Οι ριζοσπαστικές αριστερές δυνάμεις και τα πιο αριστερά τμήματα του χωριού μας θα πρέπει να συστρατευτούν ώστε να δημιουργηθεί ρεύμα ολικής ανατροπής και στην Ανεμώτια μεγαλύτερο από αυτό των Ευρωεκλογών! Η αριστερά θα πρέπει να αποδείξει την αξία της και να βγάλει μπροστά όλες τις «διανοητικές» της δυνάμεις αν θέλει να τα καταφέρει...
Για όλα αυτά και για πολλά άλλα φτάνει η ώρα της αναμέτρησης! Είναι η Τρίτη προσπάθεια μπροστά στην εκλογική μάχη που έρχεται! Δεν πρέπει να φοβηθούμε!!! Το βιβλίο της ιστορίας αλλάζει πλέον σελίδα...και χρώμα!!

Ενεργοί Δημότες για την Αναγέννηση της Ανεμώτιας      

Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2014

ΣΚΕΨΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΚΟΤΕΙΝΙΑΣΜΕΝΗ ΑΝΕΜΩΤΙΑ...

Διακοπή ρεύματος στην Ανεμώτια και με το φως του κεριού να τρεμοπαίζει στον τοίχο της κουζίνας...αναζητούμε τη χαμένη μας "έμπνευση"...
Πολλοί αναρωτιούνται ποιοί είμαστε εμείς, οι Ενεργοί Δημότες! Κάποιοι μας παρουσιάζουν ως «ανόητους ρομαντικούς νέους», άλλοι μας «φωτογραφίζουν» ως «Συριζαίους αντιδραστικούς» και άλλοι μας «σκυλοβρίζουν» ανάλογα με την περίπτωση. Οι πιο φιλοσοφημένοι ιντριγκάρονται με τα λεγόμενα μας και νιώθουν «αμήχανα», αν κάτι από αυτά τους «πληγώνει» τη συνείδηση. Οι «δήθεν» μορφωμένοι βαθμολογούν τα κείμενά μας από φιλολογική πλευρά, εξαντλώντας κάθε επιείκεια..!
Εντάξει, εμείς τα δεχόμαστε όλα! Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα! Άλλωστε, εκείνο που έχει αξία στη ζωή είναι η ελευθερία της σκέψης και η ελεύθερη έκφραση αυτής...
Δεν είμαστε «πολεμιστές» του φωτός, δεν είμαστε ήρωες, δεν είμαστε σοφοί...Δε διεκδικούμε θέσεις, πλούτο και εξουσίες. Δεν έχουμε εκπροσώπους και αντιπροσώπους. Αυτοπροσδιοριστήκαμε και προσπαθούμε να νιώσουμε την ομορφιά της ανθρώπινης ύπαρξης.
Κέντρο της σκέψης μας είναι ο Άνθρωπος, ο Συγχωριανός, ο Διπλανός μας!! Θεωρούμε υποχρέωση να απλώσουμε το χέρι μας και ν’ αρπάξουμε τον συνάνθρωπο που βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού. Ν’ ανασηκώσουμε τον «γονατισμένο» ώστε να μην τον ποδοπατίσουν τα «αφηνιασμένα» θρασίμια... Να τον ενθαρρύνουμε, να τον χτυπήσουμε στην πλάτη...
Αυτή είναι στάση ζωής! Είναι σκληρό να καταστήσεις ελεύθερο το μυαλό σου μα είναι το μόνο σου χρέος προς την πάρτυ σου! Τα φαινομενικά λίγα, να τα κάνεις στο μυαλό σου πολλά μηδενίζοντας κάθε Εγωισμό!
Η Ανεμώτια μας προκαλεί να περιπλανηθούμε για άλλη μια φορά στα υγρά της σοκάκια..Η ομίχλη που την αγκαλιάζει καθώς κατεβαίνει από το «Ραχώνι», κατάλευκη, ανάλαφρη και ανεπαίσθητα γλυκιά..μας ναρκώνει, μας φορτώνει με παράνοια, μας οριοθετεί και μας καθιστά απρόβλεπτους...

Υ.Γ 1. Σκοτείνιασε στο χωριό και ένας «κόμπος» στο λαιμό μας προκαλεί δύσπνοια...


Ενεργοί Δημότες για την Αναγέννηση της Ανεμώτιας



Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2014

ΦΟΒΑΜΑΙ....

Φοβάμαι
τους ανθρώπους που εφτά χρόνια
έκαναν πως δεν είχαν πάρει χαμπάρι
και μια ωραία πρωία –μεσούντος κάποιου Ιουλίου–
βγήκαν στις πλατείες με σημαιάκια κραυγάζοντας
«Δώστε τη χούντα στο λαό».
Φοβάμαι τους ανθρώπους
που με καταλερωμένη τη φωλιά
πασχίζουν τώρα να βρουν λεκέδες στη δική σου.
Φοβάμαι τους ανθρώπους
που σου 'κλειναν την πόρτα
μην τυχόν και τους δώσεις κουπόνια
και τώρα τους βλέπεις στο Πολυτεχνείο
να καταθέτουν γαρίφαλα και να δακρύζουν.
Φοβάμαι τους ανθρώπους
που γέμιζαν τις ταβέρνες
και τα 'σπαζαν στα μπουζούκια
κάθε βράδυ
και τώρα τα ξανασπάζουν
όταν τους πιάνει το μεράκι της Φαραντούρη
και έχουν και «απόψεις».
Φοβάμαι τους ανθρώπους
που άλλαζαν πεζοδρόμιο όταν σε συναντούσαν
και τώρα σε λοιδορούν
γιατί, λέει, δεν βαδίζεις στον ίσιο δρόμο.
Φοβάμαι, φοβάμαι πολλούς ανθρώπους.
Φέτος φοβήθηκα ακόμα περισσότερο.

Μανώλης Αναγνωστάκης

Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2014

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ....15 ΝΟΕΜΒΡΗ 1973

Από τις 12 το μεσημέρι στους 1.015 χιλιόκυκλους λειτουργεί νέος πομπός των εξεγερμένων φοιτητών -πολύ πιο ισχυρός από τον προηγούμενο- που εκπέμπει σ' ολόκληρο το λεκανοπέδιο της Αττικής και αποτελεί αποφασιστικό παράγοντα αφύπνισης των λαϊκών συνειδήσεων. Μέσα στο Πολυτεχνείο δυναμώνει η εσωτερική οργάνωση των φοιτητών, τα συνθήματα αποκτούν πια σαφή αντιχουντικό και αντιαμερικανικό-αντιιμπεριαλιστικό περιεχόμενο.

Ενεργοί Δημότες για την Αναγέννηση της Ανεμώτιας

Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2014

Η ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΑΝΕΜΩΤΙΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΧΕΙΜΩΝΑ...

Μέσα φθινοπώρου και στην Ανεμώτια το ταπεινό ορεινό χωριό που ακροβατεί ανάμεσα στη μυστικιστική φύση και στο γαλάζιο τ' ουρανού, τα νοικοκυριά κάνουν τα “κουμάντα” τους για να υποδεχτούν τον επερχόμενο χειμώνα...
Η όλη προετοιμασία για το χειμώνα δημιουργεί ένα μελαγχολικό κλίμα. Η εποχή που διανύουμε φέρει πολλές φροντίδες. Από την έναρξη του τρυγητή, όπου όλοι οι Ανεμωτίσιοι τρύγησαν τα αμπέλια τους και πάτησαν τα σταφύλια, ώστε κάθε σπιτικό να έχει το δικό του βαρέλι κρασιού, μέχρι το μάζεμα των καυσόξυλων για τις σόμπες και τις “παραχούτες”.
Στο κατώι του σπιτιού τοποθετημένα καταλλήλως του κόσμου τα φαγώσιμα!! Χειμωνιάτικα πεπόνια, κυδώνια και ρόδια κρεμασμένα στο ταβάνι για να ωριμάσουν. Καρύδια και αμύγδαλα στα πεντακάθαρα κοφίνια και αρωματικά σύκα που τα μαζέψαμε, τα λιάσαμε και τα ζεματίσαμε στις αρχές του Σεπτέμβρη για να αποτελέσουν σημαντικές χειμωνιάτικες τροφές ανάμεσα στα κύρια γεύματα μας.
Ρίγανη από τα “Χάλακα”, βάγια απ' το “Μοναστηρέλι”, δεντρολίβανο και άλλα μυρωδικά για το μαγείρεμα. Τσάι του βουνού, χαμομήλι και λισκούνι για τον στομαχόπονο, το συνάχι και τις άλλες μικροαδιαθεσίες. Γλυκό κυδώνι και πελτές για τα κεράσματα! Λαμπερό “βράσμα” (πετιμέζι) για τους τηγανίτες στο λιομάζεμα και ο τραχανάς τοποθετημένος στο μικρό πάνινο σακί για τις παγωμένες ημέρες του χειμώνα.
Τις τελευταίες μέρες οι νοικοκυρές έστρωσαν τα χράμια και τις κουρελούδες, ενώ οι άντρες επανατοποθέτησαν τις ξυλόσομπες και ξεκίνησαν να μαζεύουν ξύλα. Τα αλυσοπρίονα αντιλαλούν σε όλο το χωριό! Τα “ατσγγάνικα” τσεκούρια δίνουν και παίρνουν, ενώ τα πλακόστρωτα σοκάκια γεμίζουν πριονίδια. Οι άντρες κόβουν και σκίζουν, οι γυναίκες συνήθως κουβαλούν και οι “μπαγανάδες” ξεκινούν από το κουβάλημα και περιμένουν πότε θα μεγαλώσουν για να πάρουν το τσεκούρι στα χέρια τους και αυτοί. Έτσι, καθημερινά έξω από τις αυλές των σπιτιών στοιβάζονται σωροί από ξύλα!
Στα μέσα καφενεία, από νωρίς το πρωί κάποιοι αγοράζουν “τέμπλες” και καλάθια από Αγιασώτες μικροπωλητές ενώ οι επαγγελματίες της αγοράς οι καφετζήδες, οι παντοπώλες και ο χασάπης προετοιμάζονται ψυχολογικά για τον δύσκολο χειμώνα που έρχεται...Αρχίζει να σκοτεινιάζει και στα σοκάκια του χωριού απλώνεται απόλυτη ερημιά! Δύο παιδιά παίζουν στην πλατεία του “Καζέπι” και οι φωνές των μανάδων τους που τα αναζητούν αντηχούν στον αέρα...
Ο χειμώνας έρχεται στην Ανεμώτια...Οι τοίχοι και τα τζάμια θα αρχίσουν να στάζουν καθώς το άρωμα της βρασμένης λεμονόκουπας θα αναδύεται στο σαλόνι του σπιτιού. Η μυρωδιά του καμένου ξύλου θα κυριαρχεί στον αέρα και οι εξωτερικές βρύσες θα αφήνονται να στάζουν ολονυχτίς για να βρούμε νερό το επόμενο πρωί...
Υ.Γ Παίρνουμε θάρρος και κουράγιο από τις ρίζες μας! Ευχόμαστε καλό χειμώνα σε όλους τους Ανεμωτίσιους, όπου και αν βρίσκονται...

Ενεργοί Δημότες για την Αναγέννηση της Ανεμώτιας

Κυριακή 5 Οκτωβρίου 2014

ΟΤΑΝ ΧΑΝΕΤΑΙ Η ΟΥΣΙΑ......

Από την αρχή ξεκαθαρίσαμε τις θέσεις και τις συντεταγμένες μας στον χώρο αυτόν που βρεθήκαμε. Στο χώρο του «blogging» δηλαδή, όπως καθιερώθηκε να τον λέμε όλοι πια...
Το να αποδεχτείς ή να απορρίψεις κάποιες απόψεις είναι σεβαστό! Το να προσπαθείς όμως συνειδητά να αλλοιώσεις την ουσία τους και να τις απαξιώσεις, δίχνει προσωπική εμπάθεια, μικροψυχία και καταναγκασμό...Εδώ τίθεται το ερώτημα...Άραγε τι είναι αυτό που κάνει κάποιους να παραφράζουν την ουσία αναδεικνύοντας «ανύπαρκτες» θεωρίες και «συνομωσίες»?? Να φταίει ο εγωϊσμός, η μεγαλομανία, η ημιμάθεια ή ο συνδυασμός όλων αυτών??
Το να αποδομείς απόψεις και προτάσεις είναι το μόνο εύκολο! Το να «προκαλείς» όμως θετικά ερεθίσματα για σκέψη και συζήτηση είναι δύσκολο και ορισμένες φορές παράτολμο...Είναι πραγματικά σκληρό και επίπονο να νιώθεις «εκτεθειμένος» παράγοντας τροφή για καλλιέργεια συναισθημάτων...Άλλωστε τα ταξίδια του μυαλού ήταν ανέκαθεν τα δυσκολότερα από τα πραγματικά...
Ο ορισμός μας για τον ρεαλισμό είναι διαφορετικός από αυτόν που διδαχτήκαμε στο σχολείο, ίσως γιατί συνηθίζαμε να καθόμαστε στο τελευταίο θρανίο μα πάντα διαβασμένοι...Δεν μας ενδιαφέρει εάν περνάμε ή όχι το «τεστ αποδοχής» της εκάστοτε «κριτικής επιτροπής»..!!! Κυρίαρχοι των σκέψεών μας και με οδηγό την ομορφιά της ανόθευτης ουσίας, προχωράμε πάνω και έξω από κάθε περιτύλιγμα...
Υ.Γ Λεζάντα της Φωτογραφίας «Επιστρέφοντας κουρασμένοι από τον τρύγο»...

Ενεργοί Δημότες για την Αναγέννηση της Ανεμώτιας

Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου 2014

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΕΜΩΤΙΑ...

Ο καιρός πέρασε, το καλοκαίρι «έσβησε» και εμείς αρνούμαστε πεισματικά να αποδεχτούμε την σκληρή πραγματικότητα... Απολαμβάνουμε τον πρωινό μας καφέ, αφηνόμαστε σε μια τυχαία περιπλάνηση και αναπολούμε...
Καθ’ όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού, το ατέλειωτο πράσινο του κάμπου της Ανεμώτιας «κατάπινε» το γαλάζιο του κόλπου της Καλλονής!! Η παραμικρή λεπτομέρεια αυτής της χρωματογένεσης έγινε «προσωπική μας υπόθεση» και «ιντρίγκαρε» τη διάθεσή μας για όμορφες σκέψεις...
Η δύση του ήλιου στο χωριό έμοιαζε με «αδιευκρίνιστη υπόσχεση»...Κάθε που νύχτωνε ξυπνούσαν οι θεοί για να φροντίσουν τα παιδιά τους και εμείς ξεχυνόμασταν στους δρόμους με σκοπό να παρακολουθήσουμε το «παιχνίδι εντυπώσεων» που διαδραματιζόταν επί της έναστρης σκηνής...
Το καλοκαίρι τα γεγονότα πέρα από τα όρια του χωριού φάνταζαν μακρινά...Η καλοκαιρινή Ανεμώτια σε κάνει να νιώθεις ικανός για τα πάντα...Η μέθη εδώ είναι γλυκιά και μελαγχολική...Ακατόρθωτοι έρωτες και τυχαίες φιλίες..Ζαλισμένα χαμόγελα γιόρταζαν τα λάθη τους κάτω από την αυγουστιάτικη πανσέληνο...
Δε χάσαμε ούτε μία ανατολή! Οι ανατολές μας έβρισκαν «χαμένους» στο νεκροταφείο των πνιγμένων ονειροπόλων, εκτεθειμένους και περήφανους για τις σκέψεις μας...

Υ.Γ. Καλό φθινόπωρο σε όλους....
Ενεργοί Δημότες για την Αναγέννηση της Ανεμώτιας  

Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου 2014

ΔΕΛΤΙΟ ΤΡΥΓΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΕΜΩΤΙΑ...

Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος, έφτασε η περίοδος του τρύγου και του πατήματος  των σταφυλιών στην Ανεμώτια! Τις τελευταίες ημέρες ο κάμπος του χωριού μας γέμισε από φωνές και γέλια!! Πρόκειται ίσως για την σημαντικότερη και πιο ευχάριστη περίοδο για τους αμπελουργούς. Έχουμε σχεδόν ένα γεμάτο εικοσαήμερο για να αρχίσουμε και να ολοκληρώσουμε τη διαδικασία, αν βέβαια μας βοηθήσει ο καιρός...που τις τελευταίες ημέρες είναι τελείως φθινοπωρινός!!
Η φετινή χρονιά ήταν ομολογουμένως δύσκολη αφού οι καιρικές συνθήκες ευνόησαν την ανάπτυξη «περονόσπορου» στους αμπελώνες ολόκληρου του νησιού. Ωστόσο, οι Ανεμωτίσιοι αμπελουργοί με την εμπειρία που διαθέτουν φρόντισαν τους αμπελώνες τους και κατάφεραν να ξεπεράσουν σε μεγάλο βαθμό το πρόβλημα. Έτσι και η φετινή χρονιά έχει προϋποθέσεις για την παραγωγή κρασιών υψηλών ποιοτικών επιδόσεων!!
Τα παλιότερα χρόνια ο τρύγος στην Ανεμώτια είχε περισσότερο την μορφή πανηγυριού παρά μιας αγροτικής εργασίας. Και σήμερα όμως η όλη διαδικασία από τον τρύγο και το πάτημα των σταφυλιών, μέχρι και την παρασκευή του παραδοσιακού «Ανεμωτίσιου» κρασιού, αποτελεί πραγματική "Ιεροτελεστία"... που τηρείται σχεδόν με θρησκευτική ευλάβεια από γενιά σε γενιά!
Το χωριό μας σε βάθος δεκαετιών είναι διάσημο για το κρασί του και λαμβάνει συνεχόμενα βραβεία διάκρισης από μεγάλους γευσιγνώστες. Οι χάρτες των διαδρομών του κρασιού περιέχουν στη λίστα τους την Ανεμώτια!!! Είμαστε βέβαιοι ότι και οι νεότεροι αμπελουργοί θα σταθούν στο ύψος των προγόνων τους....

Ευχόμαστε καλή σοδειά στους αμπελουργούς μας, καλό τρύγο και καλή ξεκούραση!!

Υ.Γ. Εν μέσω αρωματικών αναθυμιάσεων σταφυλιού, Διονυσιακών ήχων και τον μούστο να ρέει...οι Ενεργοί Δημότες είναι εδώ!!!

Ενεργοί Δημότες για την Αναγέννηση της Ανεμώτιας 

Πέμπτη 7 Αυγούστου 2014

ΣΩΠΑ ΜΗ ΜΙΛΑΣ....!!!


Σώπα, μη μιλάς, είναι ντροπή κόψ’  τη φωνή σου, σώπασε επιτέλους κι αν ο λόγος είναι άργυρος η σιωπή είναι χρυσός. 
Τα πρώτα λόγια που άκουσα από παιδί έκλαιγα, γέλαγα, έπαιζα μου λέγανε: «σώπα». 
Στο σχολείο μου κρύψαν την αλήθεια τη μισή, μου λέγανε : «εσένα τι σε νοιάζει; Σώπα!» 
Με φιλούσε το πρώτο κορίτσι που ερωτεύτηκα και μου λέγε: «κοίτα μην πεις τίποτα, σσσσ….σώπα!» 
Κόψε τη φωνή σου και μη μιλάς, σώπαινε. Και αυτό βάσταξε μέχρι τα είκοσι μου χρόνια. Ο λόγος του μεγάλου η σιωπή του μικρού. 
Έβλεπα αίματα στο πεζοδρόμιο, «Τι σε νοιάζει εσένα;», μου λέγανε, «θα βρεις το μπελά σου, σώπα». Αργότερα φωνάζανε οι προϊστάμενοι «Μη χώνεις τη μύτη σου παντού, κάνε πως δεν καταλαβαίνεις, σώπα». 
Παντρεύτηκα, έκανα παιδιά, η γυναίκα μου ήταν τίμια κι εργατική και ήξερε να σωπαίνει. Είχε μάνα συνετή, που της έλεγε «Σώπα». 
Σε χρόνια δίσεκτα οι γονείς, οι γείτονες με συμβουλεύανε: «Μην ανακατεύεσαι, κάνε πως δεν είδες τίποτα. «Σώπα» Μπορεί να μην είχαμε με δ’αύτους γνωριμίες ζηλευτές, με τους γείτονες, μας ένωνε όμως το «Σώπα». 
Σώπα ο ένας, σώπα ο άλλος σώπα οι επάνω, σώπα η κάτω, σώπα όλη η πολυκατοικία και όλο το τετράγωνο. Σώπα οι δρόμοι οι κάθετοι και οι δρόμοι οι παράλληλοι. 
Κατάπιαμε τη γλώσσα μας. Στόμα έχουμε και μιλιά δεν έχουμε. Φτιάξαμε το σύλλογο του «Σώπα» και μαζευτήκαμε πολλοί μία πολιτεία ολόκληρη, μια δύναμη μεγάλη, αλλά μουγκή! 
Πετύχαμε πολλά, φτάσαμε ψηλά, μας δώσανε παράσημα, τα πάντα κι όλα πολύ. 
Εύκολα, μόνο με το Σώπα. Μεγάλη τέχνη αυτό το «Σώπα». 
Μάθε το στη γυναίκα σου, στο παιδί σου, στην πεθερά σου κι όταν νιώσεις ανάγκη να μιλήσεις ξερίζωσε τη γλώσσα σου και κάν’την να σωπάσει. Κόψ’την σύρριζα. 
Πέτα την στα σκυλιά. Το μόνο άχρηστο όργανο από τη στιγμή που δεν το μεταχειρίζεσαι σωστά. 
Δεν θα έχεις έτσι εφιάλτες, τύψεις κι αμφιβολίες. Δε θα ντρέπεσαι τα παιδιά σου και θα γλιτώσεις από το βραχνά να μιλάς, χωρίς να μιλάς να λες «έχετε δίκιο, είμαι σαν κι εσάς» Αχ! Πόσο θα’ θελα να μιλήσω ο κερατάς και δεν θα μιλάς, θα γίνεις φαφλατάς, θα σαλιαρίζεις αντί να μιλάς 
Κόψε τη γλώσσα σου, κόψ’την αμέσως. Δεν έχεις περιθώρια. Γίνε μουγκός. Αφού δε θα μιλήσεις, καλύτερα να το τολμήσειςΚόψε τη γλώσσα σου. 
Για να είμαι τουλάχιστον σωστός στα σχέδια και στα όνειρά μου ανάμεσα σε λυγμούς και σε παροξυσμούς κρατώ τη γλώσσα μου, γιατί νομίζω πως θα’ρθει η στιγμή που δεν θα αντέξω και θα ξεσπάσω και δεν θα φοβηθώ και θα ελπίζω και κάθε στιγμή το λαρύγγι μου θα γεμίζω με ένα φθόγγο, με έναν ψίθυρο, με ένα τραύλισμα, με μια κραυγή που θα μου λέει: ΜΙΛΑ!….

Υ.Γ. Ένα από τα αγαπημένα μας ποιήματα!! Eπίκαιροκαι διαχρονικό!!  


Πέμπτη 31 Ιουλίου 2014

ΤΑ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΚΑ ΜΑΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ ΣΤΗΝ ΟΜΟΡΦΗ ΑΝΕΜΩΤΙΑ...

Τέλη Ιούλη και οι νύχτες στην Ανεμώτια δεν αντέχουν το ξημέρωμα...Τα φώτα σβηστά μα το παραμορφωμένο κερί αναμμένο πάνω στο παλιό ξύλινο τραπέζι της αυλής σε κάποια σημεία του οποίου αναβλύζει ακόμα το ρετσίνι του πεύκου για να μας θυμίζει την πορεία του στον χρόνο...Η μυρωδιά του μουσκεμένου ψιλόφυλλου βασιλικού αναδύεται στο χώρο τονώνοντας τις αισθήσεις μας κι εσύ νομίζεις ότι έχεις έμπνευση...!
Τι γράφτηκε υπό το φώς του κεριού σ’ αυτές τις σελίδες, ένας Θεός το ξέρει αλλά και ο αναγνώστης αυτού του κειμένου...
Το παιδικό βιβλίο με τις εικόνες άνοιξε και μας θύμισε πώς είναι να κάνει κανείς όνειρα...Τα φωταγωγημένα δρομάκια του χωριού, το μεταχειρισμένο ποδήλατο, τα σπασμένα γόνατα, το μοναδικό τζιν παντελόνι που το έκοψε η μάνα και έγινε καλοκαιρινό σορτς, τα τρύπια παπούτσια της ντροπής, το ανύπαρκτο χαρτζιλίκι των γονιών και η φυγή προς το άγνωστο...
Μυρωδιές και αισθήσεις, εικόνες και ήχοι ονοματίζουν τους «χαμένους» έρωτες...! Τότε που οι νύχτες συνομοτούσαν με τη σιωπή και το βερμούτ δρόσιζε τον ουρανίσκο.. Τότε που τα πάρτι πήγαιναν και έρχονταν..Τότε που φλερτάραμε χωρίς κανέναν ενδοιασμό..Τότε που βιώναμε τα μεγαλύτερα σερί αϋπνίας με «κόμπο» στο στομάχι...Τότε που μία ανεξήγητη φυσικότητα έκφρασης των συναισθημάτων σου, σε καθηστούσε ευάλωτο στους «ανταγωνιστές» αλλά εσύ προχωρούσες ακάθεκτος προς τον «στόχο» σου...με προδιαγεγραμμένο βέβαια το αποτέλεσμα που ωστόσο έκρυβε το σασπένς του..!!
Όμορφες εποχές με ειλικρίνεια, αυθορμητισμό και ανιδιοτέλεια... Ήρθε όμως ο καιρός και τα παιδιά πήραν τον δρόμο τους...Γι’ αυτές τις αναμνήσεις αλλά και για πολλές άλλες που δεν μπορούμε ποτέ να βάλουμε σε μία σειρά, τα καλοκαίρια μας εδώ στην  Ανεμώτια είναι πότε χαρούμενα και πότε μελαγχολικά...
Με την σκιά της φλόγας του κεριού να τρεμοπαίζει στον πέτρινο τείχο της αυλής και πλανεμένοι από τα μεθυστικά αρώματα της νύχτας μείναμε με την αγωνία ότι το φώς της ημέρας που ερχόταν θα υποπτευόταν τη φαντασία μας...

Υ.Γ. Ευχόμαστε καλό καλοκαίρι σε όλους τους Ανεμωτίσιους όπου και να βρίσκονται...

Ενεργοί Δημότες για την Αναγέννηση της Ανεμώτιας